SELAM;
Selam yazıyorum ama yüreğim bana diyor ki “sevdiğim selam”. Ben her zaman kalbimin sesini dinledim ve herzaman onun emrine amade oldum. Bırak şimdide öyle olsun. Hislerim beni esir ederek, şimdilik aklımın hükmüne tabi olmuyor. Ona çok zor geliyor.
Selam benim birtanem, kısmetim, bitmeyen saadetim. Düşündüm ki nihayet gücümü irademi toplayıp, uğursuz bir muhabbetin hazin ve yorgun duygularını sana anlatayım. Sana bu son sözlerim. Başımın üzerinde azrail kılıcı gibi duran doğrularımı dinle.
Bu ayrılığı anlatan sayfaları tekrar tekrar oku, sonra ne düşünürsen düşün, kendin bilirsin. Ben ise kalbimin sesini dinleyip, hissettiklerimi seninle paylaştığım için azıcıkta olsa sevineceğim. Kalbimin derdi acısı azalacak. Düşündüğün gibi bu satırlar her zaman beni sana götürecek. Lakin sesin yıldırım gibi uzaklaştıkça kalbimin sevgisi yavaş yavaş sönecek. Kalbim senin talihindir. Aklımsa seni el değmez zirve sayar. Talihimsin. Her zaman talihim kolaydır. Düşündüm hayat neden böyle amansızdır. Bizi birbirimizle buluşturur, dünyalara sığmayan mutluluklar verir öyleki birleştirmez.
Yeter, sonumuz böyle olacaksa bu tanışıklık bu çılgınca sevmeler neden? Belkide yüreğimin sesini dinleyerek günah işledim. Bilmiyorum; nasıl düşünürsen düşün. Ama ben öyle hesap ediyorumki bu yazdıklarım seninle osn muhabbetim. Bu son muhabbetimde en duygusal hislerimi, isteklerimi seninle paylaşmak istiyorum.
Bana yalnız sen ve senin muhabbetin lazımdı. Birde sözün sohbetin. Bunu hep kendim için dünyanın en büyük el değmez zirvesi, serveti saydım. Ama isteğim gözümde kaldı. Birde bakışlarımda yolcusuna hasret kalmış yolların tozu kaldı. Vefasız olsanda ne iyi, yeryüzünde sen varsın.
Nereye gitsem, nerede olsam seni düşündüm. Seni aradım. Hiçbir yerde göremedim. Yazıklar olsun bana ki bu kadar yakınken bile benden uzaklardasın. Kalbimde olduğun halde seni gözlerimle göremiyorum. Sen benim; boş yerede olsa muhabbetim, ümitsim geleceğim, kederli sabahım, bu günümsün. Tek bir kelimeyle hayatımdın. Sen bunu biliyormusun?
Bir akşam inanamadım; beni arayıp “seni sevmiyorum, unut beni, artık başkasını seviyorum, affet artık beraber olamayız, alnımıza yazılan yazı buymuş,affet beni...” dediğinde..
Derdimi kime söyleyeyim bilmiyorum. Bu derdi başımdan nereye çıkartıp atayım. Gece gözyaş- ları arasında söylediğin sözler aklıma geldi. Yatamadım. Derdimi yastığa yorgana anlattım sabahlara kadar.
Benim sana verecek hiçbirşeyim yok. Sadece seven bir yüreğim. Sen bu yüreği hiçkimsede bulamayacaksın. Hayatta tek yüküm sana olan hasretim kalacak...
Konu: SON MEKTUP 
C.tesi Ağus. 22, 2009 12:17 pm
